کد مطلب:300671 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:131
تلقی او از انسان
انسان زبده ترین آفریده های خداوند به
مناسبت زمینه ها و امكاناتی است كه در او وجود دارد. این پدیده حاصله از «نطفه امشاج»، خلق شده از «ماء مهین»، «صلصال كالفخار» «تراب و طین» است كه جلوه ای از «فَنَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی» را در درون دارد و آدمی با چنین مایه، می تواند زمینه را برای سقوط یا صعود خود از هر سو فراهم سازد.
او موجودی متعهد و مسؤول و مكلف است. مسؤول است كه خود را رشد دهد، اوج و كمال بخشد. در طریق انجام هدف و مسؤولیت باشد. برای اعتلای حق و كمال بشریت بكوشد. به داد خود و مردم برسد. ترقی نماید، ترقی دهد و...
از دید فاطمه علیهاالسلام انسان والاتر از آن است كه دوران حیاتش را تنها در راه شكم و شهوت صرف كند و وسیله ای برای حیاتی ننگین باشد. او می تواند تا بی نهایت اوج گیرد، پرواز كند، صعود نماید و...
او در معرض آزمایش های گوناگون، در خیر و شر، در بلا و ابتلاء، در رنج و سرور، در نعمت و نقمت، در مرگ و حیات است. باید بكوشد كه در این صحنه ی امتحان، خود را آنچنان كه هست بنمایاند و برای آنچه كه باید باشد تلاش كند.